Een tijdje geleden ging ik voor in de dienst in de Vredeskapel in Warnsveld.
Toen ik bezig was met de overdenking zag ik een gestalte van licht staan bij de ouderling die op de voorste rij zat. De gestalte stond een tijdje bij haar en raakte haar toen aan. Even later was hij weer weg. Na afloop van de dienst liepen we samen naar het kamertje achter de kerkruimte. De ouderling ging meteen zitten en zei: ‘Ik heb mij zo geïnspireerd gevoeld.’
Toen we de kapel weer inliepen werd er een cd afgespeeld. Maar de muziek was niet om aan te horen door al het gekraak dat er uit de luidsprekers kwam en werd uiteindelijk stopgezet.
Ik registreerde wel wat er gebeurde, maar pas de volgende dag kon ik me een goed beeld vormen van wat er nu eigenlijk gebeurd was en die drie gebeurtenissen met elkaar verbinden: de lichtgestalte – het zich geïnspireerd voelen van de ouderling en het gekraak uit de boxen.