Er staan afschuwelijke dingen in de bijbel.
Ik ga die niet ontkennen, want het is gewoon zo.
Ik ga niet proberen dat goed te praten of het op een bepaalde manier uit te leggen, zodat het nog zin lijkt te hebben. Daar kan ik onmogelijk achter staan.
Maar om de bijbel dan maar aan de kant te schuiven is voor mij toch geen optie.
Want de bijbel is een eerlijk boek.
De bijbel doet niets om te verbergen wat onaangenaam is in onze ogen of voor ons gevoel.
In de bijbel wordt niets gedaan om tegenspraak op te heffen, niets gedaan om de werkelijkheid mooier te maken dan ze is.
Ook de mensen niet en zelfs God niet.
Er is niets wat helemaal goed is in onze wereld.
En er wordt van alles aan gedaan om dat te verbergen.
In de bijbel gebeurt dat niet.
En dat is wat me geweldig bevalt.
Er is nog iets wat me bevalt in de bijbel.
En dat is het perspectief dat er, te midden van alle aanleiding tot veel kritiek, keer op keer voor ogen wordt gesteld.
Tegen alle menselijke misère, tegen alle misstanden, tegen alle slechtheid in, is er het visioen van een wereld van vrede en recht, een visioen van een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, een wereld waar mensen kunnen leven.
Daar hoef je natuurlijk niet in te geloven.
Veel mensen vinden zich daarvoor veel te rationeel.
Maar ook zonder geloof is dit visioen een baken waar je je op kunt richten.
Iets wat jezelf overstijgt.
Een baken dat je helpt om je op het goede te richten.
En niet op het verkeerde.
Op het leven en niet op de dood.
‘Kies dan het leven opdat je leeft’
In de bijbel lees je, dat het leven sterker is dan de dood.
En wie kiest voor het leven, zal leven.