Het verhaal in Johannes 17:1-8 vertelt over het gesprek dat Jezus voert met zijn Vader, met God.
Hij voert dit gesprek vlak voordat hij meegenomen wordt om veroordeeld te worden en te sterven aan het kruis.
In dit gesprek met God legt Hij verantwoording af over zijn leven.
Hij doet dat niet in stilte, maar in het openbaar.
Niet in een onderonsje tussen hem en God, maar in aanwezigheid van zijn leerlingen.
En die hebben dat allemaal doorverteld, zodat wij het nu ook weten.
Jezus vertelt dat hij van God de mensen heeft gekregen.
En de mensen, dat is het kostbaarste wat God heeft.
De mensen, dat zijn z’n schatten. Zijn oogappels. Het toppunt van zijn creativiteit. Kostbaarder voor hem dan wat dan ook.
Er is natuurlijk heel wat gebeurd in de loop van de geschiedenis, er is veel mis gegaan, maar wat nooit is veranderd, dat is Gods liefde voor de mensen.
Jezus heeft van God de mensen gekregen met een bepaald doel.
Namelijk om ze het eeuwig leven te geven.
Een geschenk, dat God wil geven aan de mensen die hem en zijn zoon kennen.
En daarom heeft Jezus van zijn Vader ook woorden gekregen om de mensen van God te vertellen, zodat ze in God zouden geloven, hem en zijn liefde zouden leren kennen.
En de macht om de mensen het eeuwig leven ook daadwerkelijk te kunnen geven.
Het enige wat nodig is voor de mensen om het ook te ontvangen, is het kennen van God en degene die Hij heeft gezonden, Jezus.
Je hoeft het dus niet te verdienen, je hoeft er geen bijzondere prestaties voor te leveren, maar je krijgt het.
En je falen is geen reden om het niet krijgen.
Het is moeilijk voor te stellen wat eeuwig leven is.
Maar wat mij betreft betekent het, dat Hij je zo lief heeft, dat Hij je voor altijd bij zich wil hebben.
Niet pas later, maar nu.
En dat betekent, dat Hij ook vandaag zijn leven, zijn lichaam en zijn bloed met je wil delen.
Dat vieren we bij het heilig avondmaal.
Als herinnering aan dit eeuwig verbond tussen God en Jezus, tussen Jezus en de mensen, tussen Jezus en u en mij.
Zodat wij mogen leven in de wetenschap dat we volkomen aanvaard zijn, precies zoals we zijn.